جز خداوند

او فرزند مادری بود که به بدنامی شهره بود ولی آنچنان یاد مادر را بزرگ داشت
که همه رحمتش گفتند .
آن یکی فرزند پدری بود که مردم تا پای جان قبولش داشتند و به
پارسایی شهره بود ولی پسر تمام خوبی های پدر را تبدیل به آه و نقرین کرد .
در این بین هیج کس جز خداوند ندانست که این پدر پارسا ، در جوانی
آن مادر بیچاره را بد نام کرد و رهایش ساخت ...

عزیزان میتونین با زدن گزیـنه (comments) درباره این مطلب
اظهـار نــظــر کنید . خـوشحال میـشم ........... هانـــی